Το ρύζι
Απλώνονται τα χέρια σαν τα στάχυα
απ' τη Βομβάη ως το Μεξικό
η πείνα χτυπάει την πόρτα των φτωχών
στο χάρτη καρφώνονται σταυροί· στο μέτωπο σημάδια
έτσι το ρύζι δεν φυτρώνει στους ορυζώνες
έτσι καίγονται οι ζωές.
Εκεί που ο ήλιος φίλαγε τα καλαμπόκια
σκοτάδι πια
κι ο Σαλίκ δεν έχει που να πάει.
Η Βέρνη όμως μεθοκοπά,
ανοίγουνε σαμπάνια τα καρτέλ.
Μα να! Πάνω σ' άγριο άλογο καλπάζει ο Ταμερλάνος.
Η γη ξερνοβολάει διαβόλους
η Χάνα πια δεν διαβάζει το Κοράνι
κι ο Ραμάντα κρέμασε τις τελευταίες προσευχές
που προσευχές δεν είναι.
Άρχισε η εξέγερση!
Μακριά στο βάθος του ορίζοντα
το μπλε έγινε κόκκινο.
Ας ξεκαθαριστεί το τοπίο.
Όσο ένα παιδί κρεμιέται στου puma τα νύχια
όσο η Mossanto ξεριζώνει τις καρδιές των υβριδίων
όσο η Texaco σεργιανάει στα χώματα του Ιράκ
οι δρόμοι δεν θα 'χουν γυρισμό
και ο θυμός θα οπλίζει περίστροφα.
Λιγοστεύουν οι αναπνοές του κοιμισμένου κόσμου
οι πρόθυμοι επίσης λιγοστεύουν.
Άρχισαν οι αναδουλειές στα χρηματιστήρια
γιατί το ρύζι αρνείται πια να πουληθεί.
Για την αντιγραφή
Πλεύρης Γιώργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τάδε έφη