Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νέα Ελληνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νέα Ελληνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Διαμαρτυρίες για τις προτεινόμενες μειώσεις των ωρών διδασκαλίας φιλολογικών μαθημάτων στο Γενικό Λύκειο

Α) Διαμαρτυρία του ΠΑΣΑΦ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
10/5/2015
http://filologoi02.webnode.gr/
pasafpe02@gmail.com
Τηλ. Επικοινωνίας: 6936570999
https://www.facebook.com/groups/pasaf02

                                                                                                 ΠΡΟΣ: Υπουργό Παιδείας κ. Α. Μπαλτά
                                                                                      Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας κ. Α. Κουράκη

Διαμαρτυρία του ΠΑ.Σ.Α.Φ. για τη μείωση των ωρών των φιλολογικών μαθημάτων στη Γ΄ Λυκείου.

Κ. Υπουργέ,
Με το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα, το οποίο θα ισχύσει από το 2015-6 αφαιρείται μία ώρα Αρχαίων από τη Γ’ Λυκείου, δηλαδή ο’’ Επιτάφιος ‘’. Στη συνεδρίαση της Βουλής την Παρασκευή 9/5/2015 προτάθηκε για το εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα της Γ’ Λυκείου να προστεθεί μία ώρα «Ιστορία Κοινωνικών Επιστημών» σε αντικατάσταση μίας ώρας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.

Διά της παρούσης, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αναπληρωτών Φιλολόγων εκφράζει την εντονότατη διαμαρτυρία όχι μόνο των αναπληρωτών Φιλολόγων αλλά όλων των εκπαιδευτικών ΠΕ02 για τη σχεδιαζόμενη μείωση των ωρών των φιλολογικών μαθημάτων στη Γ’ τάξη του Γενικού Λυκείου χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση.

Σας γνωρίζουμε πως το μάθημα της Λογοτεχνίας χρειάζεται να αποτελεί αντικείμενο διδασκαλίας και εξέτασης όλων των μαθητών, γιατί φέρνει σε επαφή τους μαθητές με τον ελληνικό πολιτισμό, εμπλουτίζει τη γλώσσα, διανοίγει τους πνευματικούς ορίζοντές τους, προσφέρει ιδανικά και ανθρωπιστικές αξίες. Η Λογοτεχνία ωθεί τους μαθητές να σκέφτονται κριτικά, να προβληματίζονται για σύγχρονα και διαχρονικά κοινωνικά θέματα και να αντλούν ιστορικές γνώσεις και πληροφορίες επί παντός επιστητού από τα κείμενα. Και ας μη λησμονούμε, κύριε Υπουργέ, τα ύψιστης λογοτεχνικής, γλωσσικής, ιστορικής, ηθοπλαστικής αξίας έργα των Καβάφη, Ελύτη, Σεφέρη, Ρίτσου, Καζαντζάκη, Παπαδιαμάντη και τόσων άλλων μεγάλων δημιουργών, έργα παγκόσμιας εμβέλειας, οι διαχρονικές αξίες των οποίων χρειάζεται να φωτίσουν τον λόγο και την ψυχή και των σημερινών μαθητών.

“H λογοτεχνία αποτελείται από οντότητες που προκύπτουν από τον κόσμο στον οποίο ζούμε, «μιμείται» μια εξωλογοτεχνική συνθήκη και σχετίζεται, άμεσα ή έμμεσα, ευθέως ή τεθλασμένα, με τις εμπειρίες μας". (Μ.H.Abrams). Είναι η ζωντανή εφαρμογή των όσων διδάσκονται οι μαθητές του Λυκείου στο πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα της Ν.Ε. Γλώσσας! Είναι το μάθημα όπου οι μαθητές διδάσκονται με τον εναργέστερο τρόπο να διακρίνουν το δοκίμιο, την (αυτο)βιογραφία, τα είδη του πεζού λόγου και την παραδοσιακή και σύγχρονη ποίηση. Η Ν.Ε. Λογοτεχνία αποδεικνύει ζωντανά την ιστορική συνέχεια του έθνους μας μέσα από λογοτεχνικά έργα που χρονολογούνται από τον 9ο αι. μ.Χ. ως τις μέρες μας.

Εσείς προσωπικά είπατε πώς δεν μπορεί ένας μαθητής να ψηφίσει χωρίς να έχει διδαχθεί Κοινωνιολογία. Ο μαθητής διδάσκεται το μάθημα αυτό ήδη. Όμως, δεν μπορεί, επίσης, να ψηφίσει χωρίς να έχει διδαχθεί “Επιτάφιο”, που είναι ύμνος στη Δημοκρατία στις αξίες και τα ιδανικά, στην ενότητα και ισότητα. Δεν μπορεί να ψηφίσει και χωρίς να έχει μετουσιώσει τα ηθικά διδάγματα που το συγκεκριμένο έργο και τα λογοτεχνικά κείμενα πρεσβεύουν. Δεν μπορεί να ψηφίσει αν δεν έχει αποκτήσει ηθική και πνευματική συγκρότηση, η οποία σφυρηλατείται μέσα από τις ανθρωπιστικές σπουδές, οι οποίες βάλλονται διαρκώς ενώ θα έπρεπε να ενισχύονται δεδομένης της ηθικής, πρωτίστως, κρίσης που βιώνουμε.

Πολύ φοβόμαστε ότι πίσω από αυτή την προσπάθεια δε βρίσκεται η επιθυμία του Υπουργείου να αναμορφώσει το Πρόγραμμα Σπουδών του Γενικού Λυκείου. Αντιθέτως, στόχος είναι η προσαρμογή του ωρολογίου προγράμματος στον διαθέσιμο αριθμό Φιλολόγων, ώστε να αποτραπεί, έστω και σε περιορισμένο βαθμό, η ανάγκη για επιπλέον προσλήψεις και διορισμούς.

Ο ΠΑ.Σ.Α.Φ. ζητά από σας κ. Υπουργέ να σκεφτείτε ξανά τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στη Γ’ Λυκείου και να δώσετε στα γλωσσικά μαθήματα τον κεντρικό ρόλο που τους αρμόζουν την εποχή του chatting και των greeklish.

Με εκτίμηση Το Δ. Σ. του ΠΑ.Σ.Α.Φ.

Β) Διαμαρτυρία της ΠΕΦ  εδώ

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας από την Ακαδημία Αθηνών


Αθήνα 2014, σελίδες 1819, τρίστηλο με έγχρωμα λήμματα, σε χαρτί βίβλου των 60 γραμμαρίων διαστάσεων 21χ29,50 εκατοστά και βάρους 3 κιλών και 650 γραμμαρίων. Σελιδοποίηση, εφαρμογή διορθώσεων και εκτύπωση: Εθνικό Τυπογραφείο. ISBN 978-960-404-278-4. Τιμή 48 ευρώ.

Για φοιτητές και εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων διατίθεται στην ειδική τιμή των 35 ευρώ στο Βιβλιοπωλείο της Ακαδημίας Αθηνών, Πανεπιστημίου 25-29 (Στοά Κοραή), 105 64 Αθήνα. Τηλ. 210-3239381.

Ηλεκτρονική διεύθυνση: vivliopolio@academyofathens.gr.

Την απόφαση έκδοσης του Λεξικού έλαβε ομόφωνα η Ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών τον Ιούνιο του 2003. Τη Συμβουλευτική Επιτροπή αποτέλεσαν οι ακαδημαϊκοί Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, Νικόλαος Ματσανιώτης, Γρηγόριος Σκαλκέας, Νικόλαος Κονομής, Σπύρος Ιακωβίδης, Αθανάσιος Καμπύλης και Βασίλειος Πετράκος. Επιστημονικός υπεύθυνος ανέλαβε ο Γενικός Γραμματεύς της Ακαδημίας Νικόλαος Ματσανιώτης (2003-2010) τον οποίον διαδέχθηκε ο Βασίλειος X. Πετράκος (2010 κ.ε.). Επιστημονικός συντονιστής ορίστηκε ο καθηγητής Γλωσσολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστόφορος Χαραλαμπάκης.

To Χρηστικό Λεξικό στηρίζεται σε πολύχρονη πρωτογενή έρευνα. Παρουσιάζεται σε ένα συνεχές σώμα κειμένων τριών εκατομμυρίων λέξεων ο θησαυρός της νεοελληνικής γλώσσας στη σημερινή δυναμική της μορφή. Aναπτύσσονται με ακρίβεια και πληρότητα περίπου 75.000 λήμματα, σύμπλοκα και στερεότυπες εκφράσεις από τα 120.000 που υπάρχουν στην ηλεκτρονική βάση. Το επιστημονικό λεξιλόγιο, το οποίο κατηγοριοποιείται σε 103 γνωστικούς τομείς, καταλαμβάνει τη θέση που του αξίζει, καθώς διαμορφώνει την Κοινή Νεοελληνική του μέλλοντος.

Έχουν καταγραφεί 5.000 νεολογισμοί, που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο νεοελληνικό λεξικό (π.χ. αναγνωρισιμότητα, αναρτητέος, αντικαπνιστής, αξιολογητής, γενόσημα, ιός έμπολα, αγγλ. Ebola virus, 1976, μπότοξ, πέλετ, σι ντι ες, σκάιπ, αγγλ. skype, 2003), πολλοί από τους οποίους αποτελούν διεθνισμούς υπό μορφή μεταφραστικών δανείων. Αναλύονται εκατοντάδες αθησαύριστοι ως τώρα επιστημονικοί κλάδοι, όπως γεωπληροφορική, ιχυθυοπαθολογία, μουσειογραφία, ψυχοφαρμακολογία.

Η έννοια "Χρηστικό Λεξικό", σε αντιδιαστολή με το "Ιστορικό Λεξικό", αποκτά εδώ ευρύτερη σημασία. Η Ακαδημία Αθηνών έθεσε ψηλότερα τον πήχη.

Βασικές καινοτομίες του Λεξικού
Κατάρτιση του λημματολογίου από εκτενείς βάσεις δεδομένων, όπως, κατά κύριο λόγο: Εθνικός Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας (ΕΘΕΓ), InterActive Terminology for Europe (IATE), μηχανή αναζήτησης Google, ηλεκτρονικές βάσεις και ηλεκτρονικά λεξικά της αγγλικής, γαλλικής, γερμανικής, ιταλικής και ισπανικής γλώσσας, επιμέρους βάσεις δεδομένων της Ακαδημίας Αθηνών).
 
Καθιέρωση διπλής ορθογράφησης για ορισμένες λέξεις: αβγό-αυγό, κτίριο-κτήριο, ορθοπαιδικός-ορθοπεδικός.

Σύντομοι και ουσιαστικοί ορισμοί των λημμάτων.

Αναγραφή της επιστημονικής ονομασίας ζώων και φυτών.
 
Ενοποίηση σημασιών. Διάκριση της σημασίας από τη χρήση.

Καταγραφή αυθεντικών παραδειγμάτων.

Αναλυτική παρουσίαση των συνδυαστικών δυνατοτήτων των λέξεων: ομορφιά: αγγελική, αξεπέραστη, απίστευτη, απόλυτη, ασύγκριτη, διακριτική, εκθαμβωτική, εκρηκτική, εντυπωσιακή, εξαιρετική, εξωτική, κλασική, μαγευτική, μοναδική, τεχνητή. Ανδρική, γυναικεία, εξωτερική, εσωτερική, πνευματική, σωματική, ψυχική.

Ακριβής υφολογικός προσδιορισμός λέξεων και εκφράσεων.
 
Πραγμάτευση των στερεότυπων ή ιδιωματικών εκφράσεων και σταθερών λεξιλογικών συνάψεων σε νέα βάση στο τέλος κάθε λήμματος. Βλ. τα λήμματα ζωή, μάτι.

Παράθεση της χρονολογίας εμφάνισης των αγγλικών και γαλλικών λέξεων, όπως και των στερεότυπων εκφράσεων. Ανοίγονται έτσι νέοι ορίζοντες σε θέματα Ιστορίας του πολιτισμού και των επιστημών. Ενδεικτικά παραδείγματα: βιταμίνη < γαλλ. vitamine, 1913. οικοτουρισμός < αγγλ. ecotourism, 1982. λιβερμόριο < διεθν. livermorium, 2012.

Στο Χρηστικό Λεξικό εισάγεται για πρώτη φορά μια σειρά λεξικογραφικών καινοτομιών, οι οποίες στηρίζονται σε σύγχρονες μεταλεξικογραφικές έρευνες.

Τίθενται σε νέα βάση οι υφολογικοί και πραγματολογικοί δείκτες της γλώσσας, τριάντα συνολικά. Π.χ. αδόκιμο: αναστυλώνω, αντί αναστηλώνω, αρχαιοπρεπές: εκπάγλου καλλονής, εσφαλμένο: κοινοτυπία, αντί κοινοτοπία, νεανική αργκό: μεγάλε, ως οικεία προσφώνηση, προφορικό: και το ρωτάς;

Τα τριτοπρόσωπα ρήματα λημματογραφούνται στο τρίτο πρόσωπο, όταν δεν εμφανίζονται παρά μόνο πολύ σπάνια στο πρώτο πρόσωπο. Βλ. τα λήμματα: αντιβαίνει, αστράφτει, εμφωλεύει, φωσφορίζει.

Αξιοποιούνται λεξικογραφικά τα απολεξικοποιημένα ρήματα, αυτά που συντάσσονται συχνά με ένα ουσιαστικό το οποίο φέρει την κύρια σημασία: π.χ. βάζω την υπογραφή μου (= υπογράφω), δίνω συμβουλή (= συμβουλεύω), κάνω την προσευχή μου (= προσεύχομαι).

Τίθεται σε νέα βάση η ετυμολογική έρευνα με την ετυμολόγηση όχι των λέξεων γενικά και αόριστα, όπως γινόταν ως σήμερα, αλλά των εκάστοτε σημασιών τους. Για πρώτη φορά παρατίθενται ετυμολογίες με κριτήριο τη σημασία που αποκτά κάθε φορά η λέξη. πάρκο: 1. (σε πόλη) ανοιχτός χώρος ... 2. (κατ' επέκτ.) υπαίθρια έκταση διαμορφωμένη για εκπαιδευτικούς ή/και ερευνητικούς σκοπούς. 3. κατασκευή που αποτελεί περιφραγμένο χώρο, για να κοιμούνται, να παίζουν και να στέκονται τα βρέφη και τα πολύ μικρά παιδιά, χωρίς να διατρέχουν κίνδυνο. [< 1: ιταλ. parco 2: αγγλ. park 3: γαλλ. parc].

Αξιοποιείται με στοχευμένες επιμέρους έρευνες η θεωρία των σημασιολογικών πεδίων. Έτσι ο χρήστης του λεξικού αποκτά εποπτεία των εννοιολογικά συγγενών λέξεων: ζυμαρικά: Βλ. μακαρόνια, κανελόνια, κουρκουμπίνες, κριθαράκι, λαζάνια, λιγκουίνι, νιόκι, νουντλς, παπαρδέλες, πένες, πεπονάκι, ραβιόλια, ταλιατέλες, τορτελίνια, τραχανάς, τριβέλι, φαρφάλες, φετουτσίνι, φιδές, χυλοπίτες. Βλ. ακόμα τις λέξεις αστράκι, βίδες ή φουζίλι, μαλλιά αγγέλου κ.ο.κ.

Τα συνώνυμα εμφανίζονται στο κατάλληλο συγκείμενο. Στο λήμμα έρχομαι καταγράφονται μέσα στα παραδείγματα 22 συνωνυμικές δυνατότητες. Συσσώρευση συνωνύμων γίνεται σε μονοσήμαντες κυρίως λέξεις. Η καταγραφή τους για εξοικονόμηση χώρου γίνεται στη συχνότερα χρησιμοποιούμενη λέξη. Βλ. τσιγκούνης: εξηνταβελόνης, καβουροτσέπης, μίζερος, σπαγγοραμμένος, σφιχτοχέρης, τσίπης, τσιφούτης, φιλάργυρος, δε(ν) δίνει (ούτε) τ' αγγέλου/τ' Αγίου του νερό. ΑΝΤ. ανοιχτοχέρης.|| (μτφ.-προφ.) ~ στους επαίνους (= φειδωλός, υπέρμετρα συγκρατημένος). ΑΝΤ. γαλαντόμος, γενναιόδωρος, σπάταλος, χουβαρντάς.

Μία από τις βασικές αρετές του Χρηστικού Λεξικού είναι ότι περιγράφει τη νεοελληνική γλώσσα χωρίς προκαταλήψεις, όπως επιβάλλει η σύγχρονη λεξικογραφική πρακτική διεθνώς.

Όπως τονίζει εμφατικά στον μεστό περιεχομένου Πρόλογό του ο Γενικός Γραμματεύς της Ακαδημίας Αθηνών και επιστημονικός υπεύθυνος του έργου κ. Βασίλειος Χ. Πετράκος, "Λεξικά της Νεοελληνικής υπήρχαν ήδη αξιόλογα, αλλά η Ακαδημία απέβλεψε με το Χρηστικό στην επίτευξη διττού αποτελέσματος: την έκδοση ενός σύγχρονου Λεξικού της γλώσσας μας και τον συνεχή πλουτισμό της ηλεκτρονικής του μορφής. Κάθε στιγμή ο μελετητής θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τον λεξιλογικό πλούτο και την εκφραστική ζωντάνια και πληρότητα της γλώσσας μας σε όλη τους τη γνωστή στην επιστήμη έκταση. Η Ακαδημία με το Χρηστικό Λεξικό δεν αποβλέπει σε ρύθμιση της γλώσσας, αποδεδειγμένως ανεδαφική, τουλάχιστον από τα χρόνια του Κοραή. Παρουσιάζει με συστηματικό τρόπο και επιστημονικώς εξακριβωμένα την πραγματική μορφή της Νεοελληνικής, τον γλωσσικό πλούτο της και τις θαυμαστές εκφραστικές δυνατότητές της· παράλληλα, με το Λεξικό δίδονται οι αναγκαίες λεξικογραφικές πληροφορίες για την κατανόησή της από τους Έλληνες και την εκμάθησή της από τους ξένους. Με τη σαφήνεια και την πληρότητα των στοιχείων που παρέχονται στο Λεξικό η κατάκτηση της γλώσσας γίνεται δυνατή".

Βλ. επίσης: Ομιλία κ. Χρ. Χαραλαμπάκη, Η ελληνική γλώσσα απέναντι στις προκλήσεις του 21ου αιώνα και ο τρόπος αντιμετώπισής τους στο Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών

Ν. Σαραντάκου, Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας, μια πρώτη εκτίμηση

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Με το "ν" και με το "σ"

«τον» (με ν) παντού αντί «το».
Από την ισχύουσα γραμματική (Τριανταφυλλίδη) ξέρουμε ότι το άρθρο τον (και τα την, έναν, δεν και μην) «φυλάγουν το τελικό ν, όταν η ακόλουθη λέξη αρχίζει από φωνήεν ή από σύμφωνο στιγμιαίο (κ, π, τ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ) ή διπλό (ξ, ψ)». Στις υπόλοιπες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται χωρίς ν. Παραδείγματα: τον αέρα, τον τόπο ­ το γέρο, το φόβο. Η γραμματική επίσης διδάσκει ότι «το τελικό ν φυλάγεται πάντοτε στο άρθρο των, στην προσωπική αντωνυμία τού τρίτου προσώπου τον, καθώς και στο τροπικό επίρρημα σαν». Παραδείγματα: τον βλέπω, φώναξέ τον. Επομένως το τον, που μας ενδιαφέρει εδώ, αν μεν είναι άρθρο παίρνει ή δεν παίρνει ν ανάλογα με το περιβάλλον, αν είναι αντωνυμία παίρνει πάντοτε ν. Η ρύθμιση αυτή ­ γιατί για κανονιστική ρύθμιση πρόκειται με βάση την προφορά ­ έχει δύο αδυναμίες: α) δεν επιτρέπει στον αναγνώστη τού κειμένου να διακρίνει αμέσως αν πρόκειται για το αρσενικό άρθρο τον ή για το ουδέτερο άρθρο το (το γιατρό = το γιαπί, το φίλο = το φύλο, το βυθό = το βουνό, το χώρο = το χέρι, το Γιάννη,το Βασίλη, το Χρίστο κ.τ.ό.)· και β) ρυθμίζει διαφορετικά το άρθρο τον και την αντωνυμία τον (πάλι με κριτήριο την προφορά): το βωμό, αλλά τον βλέπω· το φόρο, αλλά τον φέρνει, το γέρο, αλλά τον γέλασαν. 
Οπως παρατηρεί ο καθηγητής Αγαπητός Τσοπανάκης στη «Νεοελληνική Γραμματική» του (Αθήνα 1994, σελ. 172-3): «Το σημαντικότερο πρόβλημα, που κάμνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε, είναι η ματαιότητα τής προσπάθειάς μας να απομνημονεύσουμε τους κανόνες τής αφομοίωσης ή τής διατήρησης τού -ν μπροστά σ' αυτά ή εκείνα τα σύμφωνα ή φωνήεντα, κανόνες που [...] η γραπτή γλώσσα τούς μπερδεύει ή τους αγνοεί [...] όπως το βλέπουμε όλοι μας κάθε μέρα σε όλα τα κείμενα. Αυτό συμβαίνει, επειδή κανένας δεν ξέρει τα άηχα στιγμιαία ή εξακολουθητικά ούτε τα ηχηρά στιγμιαία ή εξακολουθητικά σύμφωνα, για να προσαρμόζει ανάλογα το γράψιμό τους».
Πρόταση (εφαρμόζεται ήδη από παλιά από τον καθηγητή Τσοπανάκη, από τον γράφοντα ­ όχι το γράφοντα! ­ και από άλλους): το αρσενικό άρθρον τον να γράφεται πάντοτε με ν, ώστε να ξεχωρίζει από το ουδέτερο το, όπως γίνεται ήδη με την προσωπική αντωνυμία τον (πάντοτε με ν) που με το ν διακρίνεται κι αυτή από το ουδέτερο το. Προτείνεται δηλ. να γράφουμε: τον γιατρό (όχι το γιατρό), τον φίλο (όχι το φίλο), τον βυθό, τον χώρο, τον βωμό, τον φόρο, τον γέρο, τον Γιάννη, τον Βασίλη, τον Χρίστο κ.τ.ό. Αυτό δεν χρειάζεται να γίνεται με το θηλυκό άρθρο την, που θα ήταν μεν ευκολότερο να γράφεται πάντοτε με -ν, αλλά που αυτή η γραφή δεν έχει λειτουργικό χαρακτήρα (το την δεν συμπίπτει με κάτι άλλο, από το οποίο να χρειάζεται να το διακρίνουμε). Σωστά χρησιμοποιείται πάντοτε το ν στο των (των φίλων) και στο σαν (σαν θάλασσα), κι αυτό θα έπρεπε να γίνεται και με το δεν (ο γράφων χρησιμοποιεί πάντοτε το ν με το δεν) ώστε να ξεχωρίζει και από τον σύνδεσμο (όχι... το σύνδεσμο) δε (δεν συμφωνεί, επιπλέον δε ισχυρίζεται ότι...).
Γιώργος Μπαμπινιώτης
από την εφημερίδα "Το Βήμα"

Η νέα σχολική γραμματική που διανέμεται ήδη στα Γυμνάσια (Σωφρ. Χατζησαββίδης και Αθαν. Χατζησαββίδη) παραθέτει την παραπάνω πρόταση και συζήτηση ετών ως κανόνα.


Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Διαγωνισμός Ορθογραφίας για μαθητές Γ΄ Γυμνασίου


Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Καστοριάς προκηρύσσει Διαγωνισμό Ορθογραφίας για τους μαθητές της Γ΄ τάξης Γυμνασίου όλων των ημερήσιων Γυμνασίων της Π.Ε. Καστοριάς, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο δεκαήμερο του Απριλίου 2013 (ο ακριβής χρόνος και τόπος θα ανακοινωθούν με νεότερη ανακοίνωση).
Οι μαθητές που θα συμμετέχουν θα διαγωνιστούν προφορικά στην ορθογραφία, την ερμηνεία, την ετυμολογία και τον σχηματισμό πρότασης με λέξεις, οι οποίες θα επιλεγούν με κλήρωση από τράπεζα λέξεων από τον ίδιο τον διαγωνιζόμενο. Οι λέξεις θα έχουν επιλεγεί από όλα τα σχολικά βιβλία των τριών τάξεων του Γυμνασίου και η ορθογραφία της λέξης θα πρέπει να συμφωνεί μ’ αυτή της Νεοελληνικής Γραμματικής που διδάσκεται στο Γυμνάσιο. Οι απαντήσεις θα δίνονται σε ορισμένο χρόνο προφορικά και με αναγραφή της λέξης στον πίνακα. Ο διαγωνισμός θα περιλαμβάνει τρία επίπεδα δυσκολίας, στα οποία θα προκριθούν οι διαγωνιζόμενοι με τη μεγαλύτερη βαθμολογία κάθε φορά.
Οι διαγωνιζόμενοι θα αξιολογηθούν από κριτική επιτροπή τριών εκπαιδευτικών της Π.Ε. Καστοριάς.
 Οι τρείς πρώτοι που θα επιτύχουν στις δοκιμασίες όλων των επιπέδων και θα λάβουν τη μεγαλύτερη βαθμολογία θα βραβευθούν με έπαθλα από τον κόσμο της ψηφιακής τεχνολογίας, ενώ όλοι οι διαγωνιζόμενοι θα λάβουν τιμητική διάκριση και ένα λογοτεχνικό βιβλίο.
Παρακαλούμε τους Διευθυντές των Γυμνασίων της Π.Ε. Καστοριάς να ανακοινώσουν την παρούσα προκήρυξη του ΣΦΚ και με τη βοήθεια των συνδέσμων-εκπροσώπων του ΣΦΚ σε κάθε σχολείο να καταθέσουν τον κατάλογο των συμμετεχόντων μαθητών (Όνομα, Επώνυμο, Πατρώνυμο, σταθερό τηλέφωνο) έως την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013 στο e-mail του Συνδέσμου Φιλολόγων (synfikas@gmail.com).
Μετά τη συγκέντρωση των συμμετοχών θα επανέλθουμε με νεότερη ανακοίνωση για περισσότερες πληροφορίες για τη διεξαγωγή του διαγωνισμού.
Στόχος του Συνδέσμου Φιλολόγων Καστοριάς είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών των Γυμνασίων της περιοχής μας και η ανάπτυξη ευγενούς άμιλλας μεταξύ τους σε θέματα νεοελληνικής γλώσσας. Επιθυμία μας είναι η καθιέρωση αυτού του διαγωνισμού ως θεσμού για τους μαθητές των Γυμνασίων μας και η συμμετοχή τους και σε αντίστοιχους διαγωνισμούς πανελλήνιας εμβέλειας.
Ευελπιστούμε στη βοήθεια των συναδέλφων φιλολόγων -και όχι μόνο- για την προετοιμασία και την παρακίνηση των μαθητών τους.
Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία μη διστάσετε να απευθυνθείτε στα μέλη του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φιλολόγων, είτε απευθείας είτε μέσω των εκπροσώπων μας.

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Καβάφης: Ο συλλέκτης των λέξεων

Νεράιδος, αιματοπίνης, αερικό, μανούβρα, κωμόδρομος, ούζο, μονόκλ, πλαφόν... Είναι μερικά από τα λήμματα του λεξικού που έγραψε ο ποιητής για δική του χρήση.

 Γεννημένος στην Αλεξάνδρεια και μεγαλωμένος στην Αγγλία, ο Καβάφης ήταν ένας Ελληνας της Διασποράς ο οποίος είχε το σύνδρομο του ανθρώπου που δεν έχει κατακτήσει τα ελληνικά του. Αυτή την ανασφάλειά του προσπαθούσε να την ξεπεράσει μελετώντας συστηματικά λεξικά, διαβάζοντας και σημειώνοντας κάθε άγνωστη ή ενδιαφέρουσα λέξη, κρατώντας σχολαστικές σημειώσεις για την ορθογραφία, την ερμηνεία και τα συμφραζόμενά της, όπως ένας κανονικός λεξικογράφος.

Για όλα αυτά έχουμε μαρτυρίες στο Αρχείο Καβάφη, όπου υπάρχουν δέκα φάκελοι άψογα ταξινομημένοι από τον ίδιο τον ποιητή, με 561 λήμματα τα οποία είχε αποδελτιώσει από τα διαβάσματά του: από εφημερίδες και περιοδικά, από λογοτεχνικά και χρηστικά κείμενα, από ιστορικές μελέτες και δημοτικά τραγούδια, από συλλογές με παροιμίες και από τον προφορικό λόγο, από τυχαίες κουβέντες που άκουγε στον δρόμο και από συζητήσεις.

Από το 1891 ως το 1917 ο Καβάφης συγκέντρωνε μεθοδικά λέξεις. Σημείωνε τη λέξη στην ονομαστική (στα ονόματα) ή στο πρώτο ενικό πρόσωπο (στα ρήματα), αντέγραφε το απόσπασμα του κειμένου στο οποίο είχε συναντήσει τη λέξη ή παρέθετε ολόκληρο το απόκομμα μιας εφημερίδας και ακολούθως έδινε την παραπομπή της προέλευσης. Αλλοτε έδινε εκτενή παραθέματα και αναλυτικές παραπομπές, αλλού μια σύντομη φράση και αόριστη παραπομπή, κάποιες φορές αντέγραφε βιαστικά και χρησιμοποιεί βραχυγραφίες.

Αποθησαύριζε λέξεις για δική του χρήση, για τα ποιήματά του, αλλά και προς χρήσιν των φίλων του. Σκόπευε μάλιστα να εκδώσει τη συλλογή αυτή και είχε ήδη έτοιμο ένα προσχέδιο εισαγωγής. Εκεί έγραφε: «Η αρχή αυτής της μικρής συλλογής λέξεων ήτο η επιθυμία να συμπληρώσω ένα Λεξικόν το οποίον μεταχειριζόμουν πολύ και το οποίον μ' εστάθη πολύ χρήσιμον. Ο διαπρεπής λόγιος ο οποίος το είχε συνθέσει περιέλαβε στο έργον του πολλές λέξεις της δημοτικής, περισσότερες από κανέναν άλλο λεξικογράφο που θυμούμαι. Το λεξικόν του, καθώς είπα, μ' εστάθη πολύ χρήσιμον, και απεφάσισα, οσάκις συναντούσα καμμιά λέξι έμορφη ή εκφραστική που να μη βρίσκεται εντός αυτού, να την αντιγράφω σ' ένα χαρτάκι και να παραθέτω και την φράσι ανάμεσα που βρίσκεται, και να βάζω το χαρτάκι μες στο Λεξικό, ώστε έτσι το βοηθητικόν μου βιβλίον να γίνεται ακόμη βοηθητικώτερο. Οι λέξεις που σύναζα ήσαν κυρίως της δημοτικής...».
 Στο λεξικό αυτό είχε αναφερθεί ο Γ. Π. Σαββίδης σε δημοσίευμά του το 1963 στη «Νέα Εστία» και σε ανακοίνωσή του το 1983, συνοδευόμενη από κατάλογο των λέξεων. Η έκδοση του λεξικού, η οποία ήταν στα σχέδιά του, πραγματοποιείται από τον νεοελληνιστή του Πανεπιστημίου της Κύπρου Μιχάλη Πιερή, παλαιό μαθητή του Σαββίδη, και είναι μία από τις σημαντικές καβαφικές εκδόσεις που περιμένουμε μέσα στο 2013.

Εχει ενδιαφέρον να δούμε ποιες λέξεις αποδελτιώνει ο Καβάφης και από πού, τι προκαλεί την προσοχή του, πώς σχολιάζει κάποια λήμματα, ποια ήταν τα διαβάσματά του. Η ιδιωματική σημασία της λέξης «νερό» του είναι άγνωστη και σημειώνει σε δελτίο: «"νερό": πλύσιμον. "Τώκαμε ένα νερό". / "Δεν χρειάζεται πολύ πλύσιμο. Κάμ' το ένα νερό και φθάνει"».

Τα κρητικά «διαταύτως», «τίβοτσι», τα κυπριακά «διάβαν», «δομή», «κωμόδρομος», «μακρύσιν», «σήζινος», το αιγυπτιώτικο «οκέλλα», το πολιτικό «κέρατσος» και άλλες διαλεκτικές λέξεις βρίσκονται στο λεξικό μαζί με το «ούζο», το «ηλεκτρόνιο», το «πλήρως», το «νεράιδος», το «αιματοπίνης», το «αερικό», το «μανούβρα», το «λαγουδέρα».

Αποδελτιώνει ξενικές λέξεις που κάνουν την εμφάνισή τους στο ελληνικό λεξιλόγιο, όπως «μονόκλ», «πλαφόν», «προφίλ», «ρεπερτόριον», «τραμ», «τσεκ», «φάρσα». Σε αρκετές από αυτές σχολιάζει τη χρήση τους ή τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρθηκαν στα ελληνικά. Στο λήμμα «μπουφώνος» σημειώνει: «Η λέξις "γελωτοποιός" δεν μπορεί να αντικαταστήσει το "μπουφώνος". Λέμε, "ο γελωτοποιός του βασιλέως", αλλά "κάμνει τον μπουφώνο"». Το σχόλιο που ακολουθεί δείχνει την ανεπτυγμένη γλωσσική του ευαισθησία και τον βαθμό στον οποίο κατέχει πλέον την ελληνική: «Ο Ducange (παραθέτων στίχον παλαιού ποιήματος "όσοι κι αν έτυχαν εκεί μαστόροι και μπουφούνοι") το γράφει "μπουφούνος", αλλά νομίζω ότι η γραφή του είναι εσφαλμένη. Εν πάση περιπτώσει η προφορά "μπουφούνος" δεν είναι πλέον εν χρήσει».

Μετά το 1917 ο Αλεξανδρινός αισθάνεται ότι κατέχει τη γλώσσα και το λεξικογραφικό εγχείρημα ατονεί. Για τον σύγχρονο χρήστη της ελληνικής, για τον νέο ποιητή, ενδέχεται η αξία του Λεξικού Καβάφη να μην είναι μεγάλη. Για τη μελέτη του έργου του Καβάφη όμως είναι τεράστια. Πρόκειται στην ουσία για μια επίσκεψη στο εργαστήρι του ποιητή, για μια γνωριμία από πρώτο χέρι με τα υλικά του. «Μυθιστόρημα λέξεων» είχε αποκαλέσει ο Μιχάλης Πιερής σε αναλυτικό ρεπορτάζ του «Βήματος» στις 3.4.2011 αυτό το μικρό λεξικό. Ενα ιδιότυπο μυθιστόρημα που αφηγείται την έγνοια του ποιητή για τη γλώσσα, την αγωνία του και τις μεθοδικές προσπάθειές του για την κατάκτηση της ομιλούμενης ελληνικής.

Πηγή: Το Βήμα

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Χρίστος Τσολάκης (1935-2012)

Ως «δάσκαλο της καρδιάς», έννοια την οποία υπηρέτησε με αγάπη, θα θυμούνται οι μαθητές του τον ομότιμο καθηγητή νεοελληνικής γλώσσας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Χρίστο Τσολάκη μετά τον θάνατό του στις 30 Ιουλίου του 2012.

«Μας έμαθες να μην υποτιμούμε τα απλά πράγματα, γιατί σε αυτά βρίσκεται η σοφία» ανέφερε στον επικήδειό του, εκπροσωπώντας το ΑΠΘ, ο αναπληρωτής πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής, Αλέξανδρος Γαρυφάλλου, και αναφέρθηκε στο πάθος του Δασκάλου Χρίστου Τσολάκη για την ελληνική γλώσσα και την παιδεία, ως καλλιέργεια της ψυχής, αλλά και στην αγάπη και υπευθυνότητά του για την διδασκαλία των παιδιών, για την οποία υποστήριζε: «το μυαλό του παιδιού δεν είναι δοχείο για το γεμίσεις μόνο με γνώση, αλλά σπίρτο που περιμένει να το ανάψεις».

Βιογραφικό – Το έργο του
Ο Χρίστος Τσολάκης γεννήθηκε το 1935 στο εγκαταλειμμένο σήμερα χωριό της ορεινής Πιερίας Μόρνα (Σκοτεινά). Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Κατερίνης το 1952 ως αριστούχος και εισήχθη στη Φιλοσοφική σχολή του ΑΠΘ απ’ όπου αποφοίτησε το 1957 με δασκάλους τους: Εμμανουήλ Κριαρά, Απόστολο Βακαλόπουλο, Νικόλαο Ανδριώτη, Ιωάννη Κακριδή και Λίνο Πολίτη. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Κλασικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία, όπου και δίδαξε Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Υπηρέτησε στη γενική εκπαίδευση ως καθηγητής, σχολικός σύμβουλος και μετείχε στις επιτροπές που εργάστηκαν για την εισαγωγή και την καλλιέργεια της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και στο δημόσιο βίο. Ήταν επικεφαλής των συγγραφικών ομάδων οι οποίες, με τη συνεργασία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, έγραψαν τα βιβλία «Νεοελληνική γλώσσα» για το γυμνάσιο και «Έκφραση - Έκθεση» για το λύκειο.
Ασχολήθηκε με θέματα γλώσσας, διδασκαλίας της γλώσσας και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, δίνοντας πλήθος διαλέξεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε τιμηθεί πολλές φορές από ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια.
Υπήρξε ο ιδρυτής του Μουσείου Εκπαίδευσης και Παιδείας στη Βέροια, ενός πρωτοπόρου θεσμού που λειτουργεί υπό την αιγίδα του Δήμου Βέροιας σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.
Επί 12 συνεχή χρόνια (τη δεκαετία του ΄90) πραγματοποίησε σειρά εκπομπών στο ραδιοφωνικό σταθμό 9.58 της ΕΤ-3 με τίτλο «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» (κυκλοφορούν σε πέντε τόμους από τις εκδόσεις «Νησίδες») ενώ εκατοντάδες είναι οι δημοσιεύσεις του σε έντυπα, εκδόσεις και τον «Φιλόλογο» -το περιοδικό του ομότιτλου συλλόγου των αποφοίτων της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ. Πέθανε στις 30 Ιουλίου 2012 σε ηλικία 77 ετών.

Απόσπασμα από την εκπομπή "Στα Άκρα",  10/06/201:

Διαγωνισμός ορθογραφίας

12ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ελληνικής Γλώσσας και Ορθογραφίας αφιερωμένος στη μνήμη του Χρίστου Τσολάκη

Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 10:30, στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, Εθνικής Αμύνης 27 και Αλεξάνδρου Σβώλου με τη συνεργασία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης, τους Φίλους του Ιδρύματος «Μέγας Αλέξανδρος».

alt  Συμμετείχαν αποκλειστικά μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ τάξης Γυμνασίου δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων όλης της χώρας. 
Κάθε Γυμνάσιο μπορούσε να αντιπροσωπευθεί από έναν μαθητή ή μαθήτρια από κάθε τμήμα της Γ΄ τάξης. Οι ερωτήσεις πουυποβλήθηκαν  στους μαθητές/μαθήτριες σχετίζονταν με τη γραμματική αναγνώριση λέξεων, με την ετυμολογία, την ορθογραφία, τη σημασία της και την ένταξή της σε μια περίοδο. Οι λέξεις επιλέγονταν από τα σχολικά βιβλία των τριών τάξεων του Γυμνασίου και η ορθογραφία της λέξης ήταν σύμφωνη μ’ αυτή της Νεοελληνικής Γραμματικής που διδάσκεται. Η λέξη-θέμα καθορίστηκε με κλήρωση (από κληρωτίδα από τον ίδιο τον διαγωνιζόμενο). Οι απαντήσεις δίνονταν μέσα σε τρία (3) λεπτά προφορικά και με αναγραφή της λέξης στον πίνακα. 
Οι διαγωνιζόμενοι αξιολογήθηκαν από Επιτροπή Εκπαιδευτικών, επιλέχθηκαν τελικά 10 διαγωνιζόμενοι, από τους οποίους οι τρείς πρώτοι θα λάβουν οικονομικά έπαθλα ενώ οι υπόλοιποι επτά θα λάβουν τιμητική διάκριση και ένα ακόμη βιβλίο. 
Email: k.vogdanos@thessaloniki.gr.

Σημειώνουμε ότι στον διαγωνισμό έλαβαν μέρος και μαθητές από την Καστοριά.

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Ζολώτα ακόλουθοι

Ο Ξενοφών Ζολώτας ως πρέσβης της της ελληνικής γλώσσας εκφώνησε ενώπιον του ΔΝΤ ένα λόγο στα ελληνικά χρησιμοποιώντας την αγγλική, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση.  Ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας, από τον απροσδόκητο λόγο του στις 26 Σεπτεμβρίου 1957, ενώπιον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σε μία από τις πιο ουσιαστικές του ενέργειες για την προβολή της ελληνικής γλώσσας. Ο εκλιπών, μίλησε ελληνικά και τον κατάλαβαν όλοι γιατί χρησιμοποίησε ατόφια την αγγλική γλώσσα! Επακολούθησε ανυπόκριτος ενθουσιασμός και χειροκροτήματα από όρθιους τους συνέδρους. Την επομένη είχαν πρωτοσέλιδο το λόγο του οι "New York Times" και η "Washington Post", περνώντας σε όλο τον κόσμο το μήνυμα, ότι η ελληνική γλώσσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να λειτουργήσει σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. 
"Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic arid generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia". 


"Economic systems basically symbolize the philosophy and the ideology of their party. In a democratic political system, ideology and dialogue characterize the basic methodology and strategy of the politicians. However, systems like monarchy tyrany, or oligarchy, are stigmatized with megaeconomic and social problems. When monarchs or tyrants were dethroned, they nostalgically agonized how to bring anarchy, so that they may be enthroned again. Their chronic egomania and megalomania, their apathy for philanthropy and their aenigmatic, problematic and pathetic logic, periodically stigmatized the political arena. Tyrants symbolize anarchy, phobia, panic, chronic epidemy and paralysis of the socioeconomic system.
The agora was the physical location where politicians, philosophers and scholars would analyze the problems generated by monarchy, tyranny and periodically aristocracy.
The basic methodology was dialogue, rhetoric or poetry. The dialogue was characterized by synthesis analysis, and synopsis, a systematic phenomenon in every epistimologist’s phraseology.
The rhetoric was pragmatic, yet charesmatic, characterized by harmony, magnetic fantasy and practical talent. Historians and chronographers have systematically shown that charesmatic politicians electrified the odium or the agora with their rhetoric, in which they used cosmetic epithets, eclectic idioms, metaphors, paradigms and paradoxical phraseological idiosyncrasies.
Classical poets, satyrs, scholars and philosophers emphatically critisized the anemic tyrants for their catastrophic and scandaleous egomania. Paradoxically, inspite their idiosyncracies, some tyrants, like Periandros the Corinthian, were charesmatic, philanthropic and sympathetic
to the economic problems and social climate. Some of them, who strategized their economics ethically and logically, created economic euphoria, which allowed architects to build odiums and theaters to practice music and drama, gymnasiums and stadiums to organize athletisism. Most of them, however, had the syndrome of apathy, autocracy, autarchy, empathy, were myopic and spasmodic egomaniacs, who antagonized everything that demonstrated an antithesis.
However, the climax of ideology, dialogue, epistimology, philosophy, logic and harmony, are practiced in a democratic system. Here you have the forum at the agora, where politics and socioeconomics are analyzed by politicians, academicians and scholars. Politicians antagonized the philosophers and scholars on ideology and practicality of economic systems and ideas. They both, however, emphasized ethicacy, ideology, logic and harmonious political atmosphere.
History has no parallel paradigm of a politician with character and charisma, like Pericles the Athenian, whose scholastic and stochastic dynamism, rhetoric, fantasy, energy and ideology characterized him as the ARCHITECT OF THE ATHENIAN DEMOCRACY.

Νομίζω ότι είναι ελληνικά και μόνο ελληνικά. Εσείς τι λέτε;

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Κώστας Καβάφης Ιθάκη

Επειδή στο youtube κυκλοφορούν και διαμάντια δείτε και αυτά για τον Καβάφη.

Η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει Καβάφη.
Ο Sir Sean Connery διαβάζει Καβάφη σε μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου.
Η Ιθάκη από την ταινία του Γιάννη Σμαραγδή σε μουσική Βαγγέλη Πααπθανασίου
Μελοποιημένη Ιθάκη από τον καταπληκτικό αντιστασιακό Καταλανό Lluís Llach (συναυλία)


Προσέξτε τις αντιδράσεις του κοινού.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Δικτυακοί τόποι Λογοτέχνες

-->
-->
-->Νίκος Καζαντζάκης


-->
-->
-->
-->
Καββαδίας Νίκος1


-->Καρυωτάκης, Κ.Γ.


-->Νίκος Μπακόλας
-->Μυρτιώτισσα
-->
-->

Υπερλογοτεχνία Hyper-literature

-->H μέθοδος του «link» και του «κλικ» του Θεόδωρου Παπαγγελή -->