Η προκήρυξη από το υπουργείο Παιδείας διαγωνισμού αμειβόμενου με 96.000 ευρώ (!) για την επιλογή αναδόχου εταιρείας, η οποία θα αναλάβει «την κατάρτιση Σχεδίου Δράσης για το σύστημα επιλογής του εκπαιδευτικού δυναμικού και των στελεχών της Εκπαίδευσης«, είναι βεβαίως ένα πρωτοφανές γεγονός στα εκπαιδευτικά χρονικά και φανερώνει τις προθέσεις των συντακτών της.
Πρωτοφανές καθώς είναι η πρώτη φορά που ο σχεδιασμός και η τεκμηρίωση νομοσχεδίων ανατίθεται επί πληρωμή ουσιαστικά σε ομάδες έργου, φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ενώσεις τους, χωρίς να αποκλείεται, αλλά μάλλον να προκρίνεται, η συμμετοχή ιδιωτών.
Πρωτοφανές όχι μόνο γιατί το υπουργείο Παιδείας διαθέτει δεκάδες επιτροπές στους δημόσιους οργανισμούς (π.χ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας κ.ά.) αλλά και γιατί έχει ήδη στα χέρια της τις τεκμηριωμένες προτάσεις των εκπαιδευτικών σωματείων. Μάλιστα, πρόσφατα, η ΟΛΜΕ κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση για τις προσλήψεις και για τα θέματα των υπηρεσιακών μεταβολών των εκπαιδευτικών καθώς και για το θέμα της επιλογής των στελεχών της Εκπαίδευσης. Ωστόσο η επιθετική αυτή κίνηση μπορεί εύκολα να εξηγηθεί αν κάποιος συνθέσει και αναλύσει τις φαινομενικά αποσπασματικές ενέργειες του υπουργείου Παιδείας στην πίστα των μέτρων που εξαπολύονται σε όλα τα πεδία της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, ειδικότερα στη «διαχείριση του επαγγελματικού βίου» των εργαζομένων και ανέργων.
Είναι σαφές: Το υπουργείο επείγεται να σφραγίσει την εκπαίδευση με το έμβλημα της ανταγωνιστικότητας, κύριο συστατικό της ηθικής του εμπορίου, και να μετατρέψει το σχολείο σε έναν πύργο της Βαβέλ που ξεχειλίζει ατομικισμό. Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής κατεύθυνσης και με τη βοήθεια των αγιογράφων των ΜΜΕ, που έπιασαν αμέσως δουλειά, επιχειρεί να στοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς για να φτάσει με γρηγορότερα βήματα στον δικό της στόχο.
Και ο στόχος του υπουργείου είναι να αλλάξει τα ανεμολόγια και τους ορίζοντες, ανατρέποντας εκ βάθρων τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, που αρχίζουν από τους όρους πρόσληψης μέχρι τις υπηρεσιακές μεταβολές. Αντιμετωπίζοντας τον εκπαιδευτικό ως «αναλώσιμο προϊόν» θέλει ένα άψογα τεχνοκρατικό σχέδιο νομιμοποίησης της δραστικής μείωσης των προσλήψεων και της εξαφάνισης από το εκπαιδευτικό τοπίο των χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών που συνωστίζονται κάθε χρόνο στις λίστες του υπουργείου Παιδείας. Μαζί επιδιώκει ένα σχέδιο διαχείρισης των μονίμων ώστε να φιλοτεχνηθεί ο νέος τύπος του εκπαιδευτικού - λάστιχο, ο οποίος χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα περιπλανιέται σε σχολεία όπου θα βασιλεύουν ο φόβος και η ανάγκη μαζί με τα 30άρια τμήματα και τις συγχωνεύσεις.
Το παζλ συμπληρώνεται κομμάτι κομμάτι. Σήμερα οι αδιόριστοι, αύριο οι μαθητές με νέα εξεταστικά κολαστήρια, μεθαύριο η χειραγώγηση και η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων με όχημα την αξιολόγηση και στο τέλος για όλους η αποκέντρωση / περιφερειοποίηση της εκπαίδευσης, δηλαδή το πέρασμα των σχολείων, οι προσλήψεις, οι μισθοί, τα προγράμματα και η επιτήρηση, στους δήμους. Επιδόρπιο ο μισθός, η περίθαλψη και η σύνταξη στην εντατική.
Ξέρει τι κάνει το υπουργείο Παιδείας, καθώς αίφνης ο πυρήνας της λογικής του φαίνεται να έχει διανύσει χιλιόμετρα πολλά στις τεχνικές του θατσερισμού την περίοδο που ονόμαζαν "τάξη" την καταδίκη χιλιάδων ανθρώπων στην απόλυση και την ανεργία. Γι’ αυτό με θάρρος ας μιλήσουν οι εκπαιδευτικοί μεταξύ τους, με πείσμα και με περηφάνια. Όχι με ξόρκια και με τα παρακάλια των δειλών. Όχι μοιρολογώντας τα παιδιά τους που δεν τ’ άφησαν να μεγαλώσουν. Όχι περπατώντας με γονυκλισίες και προσευχές.
Με το χθες και το αύριο πιασμένα χέρι χέρι στο σήμερα. Με τον ένα να σφίγγει το χέρι του άλλου. Γιατί με αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια και αγώνα μπορούν να κάνουν φύλλο και φτερό τις τίγρεις, που δεν είναι παρά χάρτινες!
ΤΗΣ ΕΛEΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τάδε έφη