Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
Πληρ.: Αλ. Μακρίδης: τηλ. 6944442689
e-mail: synfikas@gmail.com
Ιστολόγιο: synfika.blogspot.gr


Καστοριά, 30 Μαρτίου 2014


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία ο 2ος Διαγωνισμός Ορθογραφίας για μαθητές Γ΄ Γυμνασίου που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Καστοριάς. Ο διαγωνισμός διήρκεσε από τις 9.00 π.μ. έως τις 14.00 μ.μ. και συμμετείχαν 44 μαθητές από σχολεία όλης της Π.Ε. Καστοριάς. Οι μαθητές διαγωνίστηκαν με ευγενή άμιλλα σε λέξεις διαβαθμισμένης δυσκολίας. Από τη βαθμολογία προέκυψε η παρακάτω με σειρά κατάταξης δεκάδα:

1.      Κεραμιδοπούλου Αθηνά του Γεωργίου (Γυμνάσιο Μεσοποταμίας)
2.      Μπάγγου Γεωργία του Νικολάου (Γυμνάσιο Βογατσικού)
3.      Ζέζιου Ζωή του Θεοδώρου (1ο Γυμνάσιο Καστοριάς)
4.      Ζήση Αναστασία του Αθανασίου (3ο Γυμνάσιο Καστοριάς)
5.      Σερεμετίδου Κυριακή του Γεωργίου ( Γυμνάσιο Οινόης)
6.      Καραλής Αχιλλέας του Βασιλείου (4ο Γυμνάσιο Καστοριάς)
7.      Μπούκλας Κωνσταντίνος του Παύλου (3ο Γυμνάσιο Καστοριάς)
8.      Τσαλουκίδου Κυριακή του Αποστόλου (Γυμνάσιο Μανιάκων)
9.      Φραντζέζος Κωνσταντίνος του Δημητρίου (3ο Γυμνάσιο Καστοριάς)
10.  Μακρή Ελευθερία του Στεφάνου (2ο Γυμνάσιο Καστοριάς)

Τα βραβεία απονεμήθηκαν στους τρεις πρώτους.

Όλοι οι συμμετέχοντες έλαβαν αναμνηστικό δίπλωμα και βιβλία, τα οποία ήταν ευγενική προσφορά των βιβλιοπωλείων, των Δημοτικών Βιβλιοθηκών της Π.Ε. Καστοριάς, της ίδιας της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς και του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα.
Οι μαθητές που διακρίθηκαν αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για την επιτυχία τους, ενώ όλοι όσοι συμμετείχαν είναι αξιέπαινοι για την προσπάθειά τους. Μεγαλύτερο κέρδος για όλους τους συμμετέχοντες μαθητές υπήρξε η ενασχόλησή τους με την ελληνική γλώσσα και η δυναμική παρουσία τους σε μια δημόσια διαδικασία.
Από τη μεριά μας οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την κ. Γλυκερία Ευαγγέλου, Διευθύντρια του 4ου Γυμνασίου Καστοριάς, για τη φιλοξενία και τις φιλολόγους που εναλλάχθηκαν στην κριτική επιτροπή:  Ευαγγέλου Γλυκερία, Κολτσίδα Αθηνά,  Μιχούλα Ελένη, Παπαδημητρίου Καλλινίκη,  Παπαδοπούλου Μαρία, Σαββουλίδου Δήμητρα και Τσιάτσικα Παναγιώτα.

Επίσης ευχαριστούμε την καθηγήτρια πληροφορικής κ. Ειρήνη Παπανικολάου για την επιμέλεια της αφίσας και για την τεχνική βοήθεια στην ηλεκτρονική καταχώριση και έκδοση των αποτελεσμάτων και τέλος το Γυμνάσιο Μανιάκων για την παραχώρηση του φορητού πίνακα .

Σύνδεσμος Φιλολόγων Καστοριάς: Φωτογραφίες από το 2ο Διαγωνισμό Ορθογραφίας για μαθητές γ΄ γυμνασίου.




Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Ο Κ.Βάρναλης απαγγέλει το τελευταίο του ποίημα

Με πάθος την αλήθεια φανερώνω,
μα ποιος μ ακούει; Κάτι άγουρα παιδιά.
Γυροκοιτάω, κανένας δε με ξέρει,
όπως κι εγώ δεν ξέρω τον εαυτό μου.
Πλήθος μεγάλοι στο Μουσειο της Τέχνης,
αθάνατοι όλοι, λίγοι μόνο ζούνε.
Οκτώβρης 1974

Το ποίημα αυτό είναι γραμμενο αμέσως μετά την πτώση της χούντας και βρίσκεται στη συλλογή Οργή λαού που εκδόθηκε μετά τον θανατό του.

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Οδυσσέας Ελύτης: Αναζητώντας τη «μεταφυσική του φωτός»



Σαν σήμερα, στις 18 Μαρτίου του 1996 έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, ο οποίος βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας «Για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία».

Ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης - όπως ήταν το πραγματικό του όνομα - γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα, όπου το 1930 γράφτηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Η πρώτη του εμφάνιση ως ποιητής μέσω του περιοδικού «Νέα Γράμματα» έγινε δεκτή με ενθουσιασμό, παρά τις ποικίλες αντιδράσεις που προκάλεσε.

Ο Ελύτης κατόρθωσε ωστόσο να τις υπερνικήσει και να συμβάλλει αποτελεσματικά στην ποιητική αναμόρφωση της χώρας, από τις αρχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έως τις μέρες μας.

Το 1937, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στην Κέρκυρα, αλληλογραφώντας παράλληλα με το Νίκο Γκάτσο και το Γιώργο Σεφέρη που βρίσκονταν στην Κορυτσά. Με το ξέσπασμα του πολέμου υπηρέτησε ως υπολοχαγός, ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου και μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας παρέμεινε ενεργός, εκδίδοντας επιτυχημένες ποιητικές συλλογές και δοκίμια για τη σύγχρονη ποίηση και άλλα καλλιτεχνικά ζητήματα.

Το Νοέμβριο του 1943, εκδίδεται η συλλογή «Ο Ήλιος ο Πρώτος μαζί με τις Παραλλαγές πάνω σε μια αχτίδα», σε 6.000 αριθμημένα αντίτυπα, ένας ύμνος του Ελύτη στη χαρά της ζωής και στην ομορφιά της φύσης. Στα Νέα Γράμματα που άρχισαν να επανεκδίδονται το 1944, δημοσίευσε το δοκίμιό του «Τα κορίτσια», ενώ από το 1945 ξεκίνησε η συνεργασία του με το περιοδικό Τετράδιο μεταφράζοντας ποιήματα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και παρουσιάζοντας σε πρώτη δημοσίευση το ποιητικό του έργο Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας.

Ο Οδυσσέας Ελύτης διετέλεσε δύο φορές Διευθυντής Προγράμματος στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (1945-46 και 1953-54), ύστερα από σύσταση του Σεφέρη, που ήταν διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Αντιβασιλέα Δαμασκηνού. Τις περιόδους 1948-1952 και 1969-1972 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε διαλέξεις φιλολογίας και λογοτεχνίας στη Σορβόννη. Στο Παρίσι γνωρίστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες όπως οι Reverdy, Breton, Tzara, Ungaretti, Matisse, Picasso, Chagall, Giacometti. Το 1948 αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στις Παγκόσμιες Συναντήσεις της Γενεύης, το 1949 στο Ιδρυτικό Συνέδριο της Παγκόσμιας Ένωσης Κριτικών Τέχνης στο Παρίσι και το 1962 στο Incontro Romano della Cultura στη Ρώμη.

Το 1978 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1979 βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. «Για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία», ανέφερε η απόφαση της απονομής του βραβείου από την Σουηδική Ακαδημία. Τον επόμενο χρόνο, ο Ελύτης καταθέτει το χρυσό μετάλλιο και τα διπλώματα του βραβείου στο Μουσείο Μπενάκη, ενώ ακολουθούν τιμητικές διακρίσεις όπως η απονομή φόρου τιμής σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, η αναγόρευση του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, η ίδρυση έδρας νεοελληνικών σπουδών με τίτλο «Έδρα Ελύτη» στο πανεπιστήμιο Rutgers του Νιου Τζέρσι και η απονομή του αργυρού μεταλλίου Benson από τη Βασιλική Φιλολογική Εταιρεία του Λονδίνου.

Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη εκφράζει ένα ευρύ φάσμα. Σε αντίθεση με άλλους, δεν στράφηκε προς την αρχαία Ελλάδα ή το Βυζάντιο, αλλά αφιερώθηκε στο σύγχρονο ελληνισμό, πάνω στον οποίο επιχείρησε να καταστήσει σημαντική τη μυθολογία και τους θεσμούς. Βασικός του στόχος ήταν να απαλλάξει τη συνείδηση των ανθρώπων από αδικαιολόγητες μεταμέλειες, να συμπληρώσει τα φυσικά στοιχεία μέσω ηθικών δυνάμεων, να πετύχει τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια στην έκφραση και να κατορθώσει τελικώς να προσεγγίσει το μυστήριο, «τη μεταφυσική του φωτός», σύμφωνα με το δικό του ορισμό. Ο Οδυσσέας Ελύτης πέθανε στις 18 Μαρτίου 1996 στην Αθήνα από ανακοπή καρδιάς.

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΙΝΑ ΜΑΣ!!!

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ...

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα ποῦ μυρίζει ἡ γῆ... Ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης Απαγγέλλει ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου "Φυσάει" 1993




Ἀλλὰ τὰ βράδια

Καὶ νὰ ποὺ φτάσαμε ἐδῶ
Χωρὶς ἀποσκευὲς
Μὰ μ᾿ ἕνα τόσο ὡραῖο φεγγάρι
Καὶ ἐγὼ ὀνειρεύτηκα ἕναν καλύτερο κόσμο
Φτωχὴ ἀνθρωπότητα, δὲν μπόρεσες
οὔτε ἕνα κεφαλαῖο νὰ γράψεις ἀκόμα
Σὰ σανίδα ἀπὸ θλιβερὸ ναυάγιο
ταξιδεύει ἡ γηραιά μας ἤπειρος

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Βέβαια ἀγάπησε
τὰ ἰδανικά της ἀνθρωπότητας,
ἀλλὰ τὰ πουλιὰ
πετοῦσαν πιὸ πέρα

Σκληρός, ἄκαρδος κόσμος,
ποῦ δὲν ἄνοιξε ποτὲ μίαν ὀμπρέλα
πάνω ἀπ᾿ τὸ δέντρο ποὺ βρέχεται


Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Ὕστερα ἀνακάλυψαν τὴν πυξίδα
γιὰ νὰ πεθαίνουν κι ἀλλοῦ
καὶ τὴν ἀπληστία
γιὰ νὰ μένουν νεκροὶ γιὰ πάντα





Ἀλλὰ καθὼς βραδιάζει
ἕνα φλάουτο κάπου
ἢ ἕνα ἄστρο συνηγορεῖ
γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Καθὼς μένω στὸ δωμάτιό μου,
μοῦ ᾿ρχονται ἄξαφνα φαεινὲς ἰδέες
Φοράω τὸ σακάκι τοῦ πατέρα
κι ἔτσι εἴμαστε δύο,
κι ἂν κάποτε μ᾿ ἄκουσαν νὰ γαβγίζω
ἦταν γιὰ νὰ δώσω
ἕναν ἀέρα ἐξοχῆς στὸ δωμάτιο

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Κάποτε θὰ ἀποδίδουμε δικαιοσύνη
μ᾿ ἕνα ἄστρο ἢ μ᾿ ἕνα γιασεμὶ
σὰν ἕνα τραγοῦδι ποὺ καθὼς βρέχει
παίρνει τὸ μέρος τῶν φτωχῶν



Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ!

Δῶς μου τὸ χέρι σου..
Δῶς μου τὸ χέρι σου