Παλιός γνώριμος και λάτρης της Ελλάδας, ο Cave δημιούργησε ένα μουσικό κομμάτι αφιερωμένο στην Αθήνα της κρίσης και των κοινωνικών αναταραχών.
Οι περισσότεροι στίχοι του κομματιού, μαρτυρούν την αγάπη, τη γνώση αλλά και την πίκρα του τραγουδοποιού για τη χώρα: «Δύο κεραυνοί ήρθαν στο δωμάτιο μου, δώρο από τον Δία» ... «Ο Δίας γελάει, είναι από τα δακρυγόνα, με ρωτάει πώς είμαι, του λέω Δία μη ρωτάς»... «Οι κεραυνοί μου είναι χαρά που μου έδωσε ο Δίας, και στο λίκνο της Δημοκρατίας ακόμα και τα περιστέρια φοράνε αντιασφυξιογόνες μάσκες»
Κι ακόμη: «Στην Αθήνα η νεολαία κλαίει από τα δακρυγόνα, αλλά εγώ μαυρίζω στην πισίνα του ξενοδοχείου μου»... «Οι άνθρωποι δεν επιστρέφουν, τους βλέπω τα βράδια να κοιμούνται και κλαίνε ακατάπαυστα, όχι από τα δακρυγόνα… αλλά γιατί είμαστε χαμένοι πια…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τάδε έφη